فرن های گازی و چوبی پیتزا: کدام برای آشپزی خانگی بهتر است؟
اگر قصد خرید یک فر پیتزا برای منزل را دارید، اولین تصمیم مهم این است که بین گاز و چوب .
بیایید تفاوتهای اصلی را بررسی کنیم تا بتوانید تصمیم بگیرید که کدام نوع با سبک پخت شما، فضای موجود و شیوه زندگیتان هماهنگی دارد.
مشخصترین تفاوت، نوع سوخت مورد استفاده است که فرها نوع سوخت :
فرهای گازی معمولاً با گاز کار میکنند پروپان یا گاز طبیعی . این فرها با استفاده از مشعلهای حرارتی، گرمای یکنواخت و قابل کنترل تولید میکنند. روشن کردن آنها با یک دکمه یا دسته آسان است و به سرعت به دمای مناسب پخت میرسند — اغلب در عرض ۱۵ تا ۲۰ دقیقه.
فرهای چوبی اعتماد میکنند به بلوکهای چوبی , گرانول چوبی ، یا چوب اشکندن . گرما از هر دو طریق تولید میشود شعله مستقیم و گرمای تابشی حاصل از سوختن چوب است. این روش کمی کُندتر است (۳۰ تا ۴۵ دقیقه یا بیشتر)، اما محیط پخت منحصر به فرد و روستایی ایجاد میکند که طرفداران خاص خود را دارد
نکته حرفهای: اگر راحتی مد نظر باشد، گاز برتر است. اما اگر به دنبال اصالت هستید و حاضر باشید یک آتش را مدیریت کنید، شاید این روش سلیقه شما باشد
با فرهای گازی , شعله را میتوانید دقیقاً کنترل کنید، همانند یک مشعل آشپزخانه. این امر برای مبتدیان این امکان را فراهم میکند تا از سوختن لبه یا نپختن مرکز پیتزا جلوگیری کنند. دمای قابل تنظیم معمولاً از ۴۰۰ درجه فارنهایت تا بالای ۹۰۰ درجه فارنهایت است، بسته به مدل
فرهای چوبی نیازمند ظرافت بیشتری هستند. شما دمای آن را با اضافه یا جابجایی تنههای چوبی و مدیریت آتش کنترل میکنید. این یک مهارت است که نیاز به تمرین دارد، اما در عوض تجربه پخت خود را غنیتر و طعم غذا را بهتر میکند.
فرهای گازی دارای نگهداری کمی هستند. از آنجایی که خاکستر یا دوده ایجاد نمیشود، تمیز کردن معمولاً فقط یک پاککن سریع و گاهبهگاه بررسی کشوی چربی است.
فرهای چوبی خاکستر تولید میکنند و گاهی دوده، بهویژه در مدلهای دارای دودکش. شما باید پس از هر استفاده بقایای آن را بردارید و گاهی لازم است داخل دستگاه را تمیز کنید.
فرهای داغ کننده چوبی میتوانند دود و ذرات معلق را آزاد کنند، که ممکن است در مناطق شهری یا مناطق خشک مستعد ممنوعیت آتش، محدودیت داشته باشد.
نقطه اصلی: اگر شما به دنبال شبهای پیتزا سریع، تمیز و بدون دردسر هستید، یک فورن پیتزا گازی انتخاب واضح و بهتری است.
اما آیا این موضوع بهخودی خود چوب را گزینه بهتری برای طعم فرامیند؟ یا اینکه فرهای گازی نیز میتوانند نتیجهای مشابه و همینقدر خوشمزه ارائه دهند؟
بیایید این بحث درباره طعم — گاز در مقابل چوب — را بررسی کنیم و ببینیم در واقع چه چیزی در طعم پیتزای شما اهمیت دارد.
دلیل اینکه چرا چوب طعم خاصی به غذا میدهد:
منطقههای حرارتی شدید : این فرها میتوانند دمای 850–950°F , را تولید کنند و پوستههایی سفت و سریعپخت با الگوی لکهلکه تیره و ترد ایجاد کنند.
فرهای گازی پیتزا اغلب در بحثهای مربوط به طعم بدشانهای دارند — اما شکاف در حال بسته شدن است. با تشکر از طراحیهای مدرن و سطوح پخت مبتنی بر سنگ , فرهای گازی اکنون قادرند به طور نزدیکی حرارت خشک و دمای بالا فرهای چوبی را شبیهسازی کنند.
بوسترهای افزودنی عطر و طعم : برخی از مدلهای گازی به شما اجازه میدهند تا تکه های کوچک چوب یا چیپس چوبی را در مشعلها یا قسمتهای خاصی قرار دهید تا بو و عطر غذا بهتر شود.
مناسب برای: علاقهمندان پیتزا که میخواهند نتایج ثابت بدون اینکه روی بافت یا کیفیت تأثیر زیادی بگذارد - با نیمی از دردسر.
سرآشپزان متذکر میشوند که مقدار آب موجود در خمیر، نوع آرد و فرآیند تخمیر میتواند تأثیری همانند اجاق در طعم غذا داشته باشد.
پاسخ کوتاه: نه دقیقاً ، اما برای اکثر آشپزهای خانگی به اندازه کافی نزدیک است.
استفاده تکههای چوب دودی در جعبهها یا کیسههای فویلی.
در دمای بالاترین مقدار قابل تنظیم در فر شما پخت کنید (در صورت امکان ۷۰۰ درجه فارنهایت یا بیشتر).
فرهای گازی را با مشعلهای شعلهور متحرک که به قسمت بالای فر میرسند، انتخاب کنید
فکر نهایی: چوب بدون شک طعم خاص دودی منحصربهفردی اضافه میکند که تقلید از آن سخت است، اما فرهای گازی خیلی عقبتر نیستند. برای بسیاری از آشپزهای خانگی، گاز %۹۰ طعم را با %۵۰ زحمت فراهم میکند . اگر شما یک طرفدار خالص نیستید، ممکن است این بهترین راه حل باشد.
زمان پیش گرم کردن و سرعت پخت: چه کسی برنده میشود؟
وقتی که دلتان پیتزا میخواهد، بدترین چیز این است که برای مدت طولانی منتظر بمانید تا فر شما گرم شود. در همین نقطه است که تفاوت عمده بین فرهای گازی و فرهای شعلهای مشخص میشود - نه فقط اینکه چقدر گرم میشوند، بلکه چقدر سریع به آن دما میرسند و چگونه پس از رسیدن به آن دما عمل میکنند.
بیایید زمان پیش گرم کردن , سرعت پخت , و معنای آن برای شامهای هفتگی یا جشنهای پیتزا آخر هفته شما را مقایسه کنیم.
فرهای گازی پیتزا: سریع و قابل اعتماد
فرهای گازی به خاطر روشن شدن سریع و شعله کنترلشده معروف هستند. با زدن یک کلید یا چرخاندن یک دیال، میتوانند در عرض چند دقیقه به دمای لازم برای پخت پیتزا برسند.
زمان میانگین گرم کردن اولیه: 15–20 دقیقه
دمای یکنواخت در تمام فضای پخت
نوسان کمتر در دما وقتی درب فر را در میانه پخت باز میکنید
فرهای پیتزا با سوخت چوب: کندتر اما ارزش تلاش را دارد
فرهایی که با چوب کار میکنند کمی نیاز به دخالت دستی بیشتری دارند. شما به زمانی برای روشن کردن آتش، تقویت آن و سپس جذب حرارت توسط دیوارهها و سنگ فر نیاز دارید.
زمان میانگین گرم کردن اولیه: 30 تا 45 دقیقه ، گاهی بیشتر
میزان گرما بسته به نوع چوب، موقعیت شعله و هوا متفاوت است
نیازمند دقت بیشتری برای رسیدن به دمای اوج و حفظ آن است
هر دو نوع فر گازی و فر چوبی قادرند پیتزا را در کمتر از 2 دقیقه در صورتی که به دمای مناسب بالا برسند. اما تفاوتهای جزئی نیز وجود دارد:
فرهای گازی امکان زمانبندی دقیق ، سوزاندن را آسانتر میکند.
فرهای چوبی غذا را در دمای بالا سریعتر میپزند , اما نیاز به چرخش و نظارت مداوم دارند تا لبههای سوخته ایجاد نشود.
هر بار که درب فر را باز میکنید یا یک پیتزا را بیرون میآورید، دما کمی کاهش مییابد — بویژه در فرهای شعلهور چوبی اگر آتش خوب حفظ نشود.
فرهای گازی بازیابی گرما در عرض چند ثانیه با تشکر از سیستم مشعل خودکار.
فرهای چوبی نیاز مدیریت مداوم شعله برای حفظ گرمای بهینه در طول جلسه پخت.
اگر سرعت و راحتی برای شما اولویت اصلی است — فرهای گاز پیتزا برنده را مشخص میکنند. آنها سریعتر گرم می شوند، به طور یکنواخت پخت می کنند و دمای خود را سریعا بازیابی می کنند.
نتیجه گیری: اگر شما از نوع آشپزانی هستید که میخواهید بعد از کار فوران کنندهٔ فر خود را روشن کنید و ظرف یک ساعت شام لذتبخشی بخورید، یک فر پیتزا گازی عالق است اما اگر به دنبال یک فرآیند دستساز و هنرمندانه هستید و زمان کافی برای نظارت بر آتش دارید، یک فر چوبی با شدت گرمای بالا و شخصیت منحصربهفردی تضمین میکند .
هنگام انتخاب بین یک فر پیتزا گازی و چوبی، بیشتر مردم روی عطر و گرما تمرکز میکنند — اما حقیقت این است که نگهداری مداوم همچنان مهم است. اگر تمیز کردن یا نگهداری از فر شما را دردسرساز کند، میتواند شب پیتزای شما را به کاری خستهکننده تبدیل کند.
بیایید الزامات تمیز کردن و مراقبت بلندمدت را برای فرهای پیتزا گازی و چوبی مقایسه کنیم , پس شما میدانید که چه چیزی در حال ورود به آن هستید.
اهرام گازی از نظر نرمشوندگی و راحتی .
دلیل سادگی استفاده:
بدون خاکستر یا تجمع دوده، چون هیچ سوخت جامدی سوزانده نمیشود
پوستههای فولاد ضدزنگ (متداول در اهرام گازی) را به راحتی میتوان تمیز کرد.
اجزای داخلی مانند پوشش مشعل , جعبههای گریس ، و سن پیتزا میتواند در عرض چند دقیقه با یک مسواک یا کاردکننده تمیز شود.
در بیشتر مدلها، یک برنامه تمیزکاری ساده توصیه میشود: چرخه تمیزکاری احتراقی :
دما را به حداکثر برسانید و ۱۵ تا ۲۰ دقیقه صبر کنید تا بقایای غذا بسوزد.
از یک مسواک یا کاردکننده سن پیتزا برای برداشتن زائدات نان یا پنیر ذوبشده استفاده کنید.
پوشش خارجی را با یک پارچه مرطوب پاک کنید.
در اجاقهایی که با آتش چوب کار میکنند، شعلههای زنده را دارید. , خاکستر ، و دود — همهی این موارد نیازمند تلاش بیشتری برای مدیریت هستند.
خروجی خاکستر پس از هر استفاده (بعد از خنک شدن).
انباشتگی دوده در دودکش یا فلنج در طول زمان — که نیاز به تمیز کردن دورهای دارد.
باقیماندهی چوب سوخته و قیردود میتواند به دیواره یا گنبد تنور بچسبد.
سطح سنگی میتواند بهدلیل دوده، روغن یا مواد سوخته پوشالی لکهدار شود.
تمیز کردن یک تنور چوبی کار پیچیدهتری است:
برای جارو کردن خاکستر و زبالهها از یک دستهجارو با دسته بلند استفاده کنید و آنها را داخل یک سینی خاکستر یا سطل فلزی ببرید.
پس از پاک کردن، سنگ را با یک پارچه مرطوب (بدون صابون!) تمیز کنید.
در صورت استفاده مداوم، تمیز کردن دودکش را هر چند ماه یکبار توصیه میکنیم.
ملاحظات ایمنی
فرهای گازی به دلیل نبودن شعلههای باز ، زغال، یا دود در مناطق شهری ایمنتر هستند.
فرهای چوبی باید در فاصله مناسب از ساختمانها و درختان قرار گیرند. بسته به نحوه نصب شما، شاید استفاده از موکت یا پایه ضد آتش الزامی باشد.
نقطه اصلی: اگر به دنبال یک فر پیتزا هستید که تمیز کردن آن آسان و نگهداری کمی نیاز دارد ، یک فورن پیتزا گازی بهترین گزینه شماست. این فر نیاز به تلاش بسیار کمی دارد و برای استفاده مکرر و شامهای خودسرانه در روزهای هفته بسیار مناسب است.
اگر قصد دارید تا حداقل برسانید ضریب اثرگذاری محیطزیستی خود، انتخاب کوره پیتزا شما بیشتر از آنچه فکر میکنید اهمیت دارد.
بیایید گزینهای را که برای پختکنندگان خانگی با هوشیاری محیطزیستی بهتر است، بررسی کنیم.
در نگاه اول استفاده از چوب طبیعی و سفت ممکن است مانند یک انتخاب سبزتر به نظر برسد — در نهایت کار ارگانیک، تجدیدپذیر است و به سوختهای فسیلی وابسته نیست.
با این حال کورههای چوبی چندین عیب زیستمحیطی دارند:
آلودگی هوا
سوزاندن چوب منجر به آزاد شدن mONOXIDE کربن (CO) , ذرات معلق (PM2.5) ، و ترکیبات آلی فرار (VOCs) در هوا میشود.
افزودهها
اجاقهای چوبی بیشتر آلاینده تولید میکنند نسبت به اجاقهای گازی.
اگرچه چوب قابل بازسازی است، ولی سوزاندن آن بهصورت ناکارآمد یا با چوب مرطوب دود و دوده بیشتری تولید میکند.
نگرانیهای جنگل زدایی
اجاقهای گازی با سوخت پروپان یا گاز طبیعی کار میکنند که هر دو نوع سوخت فسیلی هستند — اما نسبت به چوب تمیزتر میسوزند.
۱. انتشار کمتر
سوزاندن گاز ذرات معلق کمتری تولید میکند و آلایندههای سمی کمتری نسبت به چوب در مقایسه با چوب
۲. وابستگی به سوختهای فسیلی
با این حال، بسیاری از تامینکنندگان اکنون گزینههای پروپان تجدیدپذیر ساخته شده از مواد اولیه زیستی را ارائه میدهند.
دوستدار شهر استفاده
اجاقهای گازی تایید شده در بیشتر شهرها , آنها را به گزینهای عالی برای تراس، پارکینگ و مناطق با محدودیت سوزاندن چوب .
اجاقهای پیتزا برقی — اگرچه کمتر سنتی هستند — شایان ذکر است. در صورت تغذیه از انرژی خورشیدی یا برق تجدیدپذیر، ممکن است کمترین تأثیر زیستمحیطی را در میان تمامی گزینهها داشته باشند
چگونه تأثیر زیستمحیطی خود را کاهش دهیم (بدون در نظر گرفتن نوع اجاق)
استفاده سوختهای پاک : چوب خشککنده شده، پروپان تجدیدپذیر یا گاز طبیعی.
بهطور کارآمد پخت کنید: پیتزاهای دستهای تهیه کنید و از گرمایش بیهدف طولانیمدت جلوگیری کنید.
فر را تمیز و نگهداری کنید تا سوختن بهتری داشته باشد.
در نظر بگیرید انتشارات خود را از طریق برنامههای تأیید شده جبران کنید جبران کربنی .
طراحی، اندازه و فضا: چه چیزی بهترین تناسب را با حیاط شما دارد؟
انتخاب فر پیتزا مناسب فقط مربوط به طعم یا سوخت نیست — بلکه مربوط به فیت .
بیایید بررسی کنیم که چگونه فرهای گازی و چوبی پیتزا از نظر فرم، ابعاد و انعطافپذیری با هم تفاوت دارند — تا شما بتوانید بهترین گزینه را برای فضای خود انتخاب کنید.
فرهای گازی: کوچک و قابل حمل
فرهای گازی اغلب کوچکتر و سبکتر , بنابراین آنها برای موارد زیر مناسب هستند:
بالکنها , پاتیوهای کوچک ، یا سیستمهای پخت قابل حمل
نگهداری آسان در زمستان یا هنگام بارو باد
نصب سریع برای فعالیتهای دمرو، کمپگیری یا پیک نیک
اجاقهای چوبی: حجیمتر اما جذابتر
اجاقهای چوبی سنتی از نظر اندازه از نیمکرههای فلزی کوچک به تا اجاقهای آجری بزرگ با دودکش و آجرهای سنگین حرارتی
آنها اغلب نیازمند یک نقطه دائمی در حیاط خانه شما هستند.
فاصله دودکش و جریان هوا برای کارکرد ایمن ضروری است.
طراحیهای سنی یا آجری میتوانند صدها پوند وزن داشته باشند و ممکن است به پایههای بتنی نیاز داشته باشند.
ویژگیهای طراحی که بر انطباق و عملکرد تأثیر میگذارند
اجاقهای چوبی به فاصله دودکش برای خروج دود — چالشی در فضاهای باز متصل به سقف یا بالکنها
فرهای گازی دود سنگینی تولید نمیکنند , که آنها را برای فضاهای بیرونی بسته مناسب میسازد.
اجاقهای آتشدانه با کاربری چوب به قطعات خاصی تبدیل میشوند — طراحیهای روستایی، مدیترانهای یا توسكانی
فرهای گازی در انواع ظریف، مدرن یا کمپکت عرضه میشوند که با فضاهای باز حداقلی یا آشپزخانههای بیرونی هماهنگ میشوند.
اجاقهای گازی را میتوان به راحتی هنگام استفاده نکردن ذخیره یا جابجا کرد.
بالکن کوچک یا فضای باز آپارتمانی
انتخاب بهترین: اجاق پیتزا گازی (قابل حمل) چرا: احتراق تمیز، بدون دود، بدون دودکش
حیاط خلوت متوسط یا حیاط اشتراکی
انتخاب بهترین: گازی یا چوبسوز کوچک دلیل: فضای کافی برای تهویه هوا؛ انتخاب بر اساس سطح تجربه
حیاط بزرگ یا آشپزخانه بیرونی
انتخاب بهترین: فر گازی تعبیهشده یا فر قدیمی چوبسوز با آجری دلیل: نصب دائمی ظاهر خوبی دارد و تجربه کامل پخت را فراهم میکند
نقطه اصلی: اگر فضای محدودی دارید، به دنبال گزینهای قابل حمل هستید یا نصب بدون دردسر میخواهید، یک فورن پیتزا گازی احتمالاً بهترین گزینه شما خواهد بود. اما اگر فضای کافی برای ساخت دارید و به پخت و پز سنتی علاقه دارید، یک فر چوبی میتواند مرکز جذبکننده راستایی حیاط شما شود.

EN
AR
BG
HR
CS
DA
NL
FI
FR
DE
EL
IT
JA
KO
NO
PL
PT
RO
RU
ES
SV
TL
IW
ID
LV
LT
SR
SL
SQ
HU
MT
TH
TR
FA
MS
GA
IS
HY
AZ
KA
